- O labor dun sindicato consiste en negociar melloras laborais máis favorables co menor custo para @s traballadores/as. Queremos afastarnos dun sindicalismo de espectáculos e dunha loita sindical personalista.
Tralos feitos ocorridos o 27 de abril, CCOO, realiza as seguintes puntualizacións: 1.- O documento sometido á consideración dos traballadores/as, o pasado venres, era unha proposta que no seu punto 13 recollía que só sería válido con posterioridade ao referendo do persoal ao servizo da Admón. de Xustiza.
2.- As asembleas celebradas polos sindicatos CUT, STAJ e CIG o pasado 27 de abril evitaron premeditadamente esta circunstancia, cargando as tintas exacerbadamente sobre unha suposta traizón que nunca ocorreu, por canto non existía, nin existe un acordo asinado coa Xunta que non conte coa aprobación d@s traballadores/as.
3.- Estes sindicatos deben explicar @s traballadores/as
· Por que trataron de impedir unha votación democrática.
· Por que simplificaron ata o absurdo a cuestión sometida a votación, falando de “traizón e sindicatos vendidos”.
· Por que celebraron unhas asembleas cuxo contido baseouse sustancialmente en apelar ao sentimentalismo en lugar de confrontar razoada e racionalmente o documento.
· Por que enfrontaron voluntariamente aos traballadores entre si e co resto dos sindicatos, botando man do maniqueísmo de bos e malos.
· Por que falaron dun acordo asinado fai un mes e medio cando sabían que era mentira. Que se pretendeu con esa estratexia de incendiar o lume con mais gasolina.
Somos un sindicato de negociación e movilización, pero nun conflito con máis de dous meses de folga indefinida, escoitamos todas as voces, pedimos a intervención de todos os partidos políticos, dos alcaldes das 7 cidades, de todos os operadores xurídicos, etc. Sobre este conflito non hai unha posición única e inamovible. Moitos compañeiros de moitos centros facíannos chegar a súa inquietude sobre a duración da folga, o custo emocional, económico e de fracturas persoais cunha estratexia que cada vez menos xente entendía. Desde CCOO asumimos que non podiamos deixar a nosa responsabilidade por máis tempo no seo dunha unidade sindical secuestrada e a esas alturas do conflito considerabamos un erro manter polo simple dogma dunha unidade sindical non real, que nos estaba levando a un fracaso imposible de reconducir. Estabamos levando aos traballadores a un precipicio para logo deixalos caer, sen asumir ningunha responsabilidade.
O documento da proposta para o acordo, recolle na súa exposición que, sen prexuízo do oportuno desenvolvemento a través dunha Comisión de seguimento de todos os aspectos que así o requiran, os seguintes puntos:
1. Incremento do CAT nas cantidades de 140/135/127/122 euros en tres anualidades: 50% en 2018, 30% en 2019 e 20% en 2020, para os corpos de médicos forenses, xestión, tramitación e auxilio xudicial respectivamente. Este incremento colocaríanos por encima da media das comunidades autónomas transferidas e cumpriría coa moción aprobada no Parlamento de Galicia, por todos os partidos políticos incluído o PP o 19/12/2017.
2. Cláusula de revisión anual no terceiro trimestre de cada ano, co fin de que as modificacións póidanse incluír na lei de orzamentos, de tal forma que se manteña unha posición por encima da media de todos os ámbitos territoriais con competencias en materia de Xustiza.
3. Ampliación dos supostos de incapacidade laboral transitoria nos que se perciba o cento por cento de retribucións e a súa equiparación co réxime que teñen, fiscais, maxistrados e xuíces. Este acordo de ITS asinouse no ámbito do Ministerio por CCOOO, UGT e CSIF, o pasado 9 de marzo.
4. Articulación dunha compensación económica para o persoal que realice unha sustitución no corpo superior, cobrando o 100% das retribucións. Esta compensación será efectiva desde o primeiro día do mes en que se firme o acordo.
5. Consolidación das prazas de reforzo de máis de tres anos de duración, o que supón a creación de 36 novas prazas. Esta consolidación asinouse o 18 de outubro de 2017 no ámbito xeral da Xunta de Galicia por CCOO, UGT e CSIF
6. Suspensión do plan de amortización dos cadros de persoal aprobado no 2012.
7. Establecemento dun complemento nos Xulgados de Violencia sobre a Muller exclusivos da Coruña e Vigo, e naqueles Xulgados de Instrución que asuman funcións de violencia do resto das cidades galegas e nos Xulgados de Primeira Instancia e Instrución do resto dos partidos xudiciais con competencias en materia de VSM. Estes complementos serán compatibles coas prolongacións de xornada que existen na actualidade nalgúns destes órganos.
8. Ampliación dos permisos por maternidade e paternidade.
9. Plans de actuación e recuperación do traballo por causa das xornadas de folga, procurando recuperar o 80% do traballo atrasado como consecuencia da folga. Abarcaría a todos os corpos e a todas as oficinas. Devanditos plans de actuación serán avaliados por unha comisión de seguimento, formada por un representante de cada un dos sindicatos firmantes do acordo.
10. Prorrateo dos descontos pendentes polas xornadas de folga ata o mes de Decembro.
11. Carreira profesional. Compromiso da Xunta para estudar a súa implantación a través dunha mesa especifica.
Resulta moi significativo que, o que o venres era unha traizón imperdoable e sen paliativos, convértase o luns nun documento válido de traballo (a mellorar, iso si) que pode levar ata “como mostra de boa fe” á interrupción temporal da folga. Todo iso aderezado cun chamamento á unidade a uns sindicatos aos que dous días antes se lle chamou traidores e aos que onte reiteraron a mesma mentira “vendidos, traidores” nas manifestacións do 1º de maio. Non entendemos esa disposición a negociar cunhas organizacións ás que consideran vendidas.
Por outra banda, si se mantén o “NON” o documento do referendo do día 27 de abril, debería ser invalidado e as aspiracións moito maiores. A pregunta é: A que custo e con que beneficio?
Queremos chamar a atención de todos os traballadores/as da administración de xustiza, sobre este abrupto cambio de opinión. Sobre a incongruencia que subyace a todo iso e que consecuencias vai ter rexeitar o documento con tal virulencia nunha “votación”.
No entanto, CCOO entende que, o custo persoal que vai ter o ocorrido o 27 de abril, debe ser un punto final e non debe abundar nin contribuír ao enfrontamento entre compañer@s. Vivimos nun estado de dereito e sometémonos á decisión da maioría, aínda que esta deuse sen as condicións propias dunha votación en liberdade (o resultado foi 47% SIES e 53 NOES, e cunha abstención do 41%)
Desde CCOO seguiremos traballando para conseguir que haxa o mellor acordo posible que permita avanzar en todas as demandas do persoal de xustiza, sen renunciar a nada, pero sabendo que nunha negociación hai dúas partes e a única posibilidade de acordo é que o documento lle valga a ambas partes. Estas son as regras de xogo en calquera negociación. Todo o demais son enganos, xogos político- sindicais e decepción e desafección.
CCOO abandona o comité de folga pero seguirá reivindicando unha solución a este conflito nos ámbitos que corresponde darlle solución, e empraza a administración a que facilite que haxa un acordo para que o persoal da administración de xustiza non siga perdendo dereitos.
